شکست امریکا در آزمون آزادی بیان

سفر سال‌گذشته رئیس جمهور ایران به نیویورک و سخنرانی روشنگرانه وی در دانشگاه کلمبیا آزمونی برای آمریکایی‌ها بود تا در عمل نشان دهند چقدر میان شعار و عملشان فاصله است.

دولتمردان آمریکایی که مدام بر طبل آزادی می کوبند و کشورشان را مهد آزادی می دانند چنان خود را مسئول برقرای آزادی در جهان می‌دانند که حتی به اسم برقراری آزادی در امور دیگر کشورها مداخله کرده و بعضاً لشگرکشی نیز می‌نمایند. جرج بوش در سخنرانی‌ سال گذشته‌اش در مجمع عمومی سازمان ملل تلاش کرد تا از فرصت استفاده کند و با سخنانش در باره آزادی و دموکراسی جهانیان را شدیداً تحت تاثیر قرار دهد اما سیاست های یکجانبه گرایانه در آمریکا این شعارهای به ظاهر زیبا را زشت می کند؛

رئیس جمهور مردمی از ایران (که در رسانه های آمریکا از او چهره ای جنگ طلب و غیر منطقی ساخته بودند) برای سخنرانی به یکی از دانشگاه های معتبر این کشور دعوت می شود تا دانشجویان با نظرات و دیدگاه هایش به طور مستقیم آشنا شوند. آمریکایی‌های کوشیدند تا در سه مرحله سخنرانی رئیس‌جمهور ایران را با شکست روبرو سازند:

در گام اول مقامات آمریکایی پیش از برگزاری این سخنرانی برای لغو این جلسه به تکاپو می افتند تا احمدی نژاد نتواند در جمعی دانشجویی افکارش را برای دانشجویان و افکار عمومی روشن کند، اما از آنجا که این دعوت از قبل به صورت رسمی صورت گرفته بود و استادان دانشگاه حاضر یه پس گرفتن آن نبودند؛ این تلاش ها بی ثمر ماند.

در گام دوم تلاش می کنند تا دانشجویان را از حضور در این جلسه منصرف کنند.از این رو به طور گسترده شروع به تبلیغاتی منفی علیه احمدی نژاد می کنند و از دانشجویان می خواهند این جلسه را تحریم کنند؛ بلیط ندادن مسئولان برگزاری جلسه به ایرانیان هم جای تامل دارد. بی شک حس کنجکاوی و حقیقت‌طلبی دانشجویان بود که این طرح را با شکست روبرو کرد. دانشجویان بیش از آنچه تصور می شد در سالن جلسه و خارج آن حاضر شدند تا بدون واسطه با افکار نماینده مردم ایران آشنا شوند.حتی حضور وزیر امور خارجه اسرائیل در محوطه بیرون سالن و سخنرانی‌اش نتوانست مانع از حضور گسترده دانشجویان در جلسه دکتر احمدی‌نژاد شود.

گام سوم، جنگ روانی علیه رئیس جمهور ایران بود؛ اظهارات غیر منتظره و توهین آمیز رئیس دانشگاه کلمبیا به مردم و نماینده مردم ایران گامی بود در جهت منصرف کردن رئیس جمهور برای سخنرانی. آن‌ها با طرح سناریویی از پیش تنظیم شده می‌خواستند تا رئیس جمهور به نشانه اعتراض به این سخنان جلسه را ترک کند و نتواند سخنان خود را به گوش مخاطبان برساند. اما درایت رئیس جمهور ایران در ماندن در این جلسه و پاسخ به این اظهارات در سخنرانی(که با استقبال دانشجویان روبرو شد) این سناریو را نیمه تمام گذاشت. در محیط دانشگاه که باید محلی برای احترام به نظرات مختلف باشد، به رئیس جمهور ایران(قبل از سخنرانی و اظهار نظر) توهین شد. این توهین از آن جهت قابل تامل است که از سوی رئیس یکی از معتبرترین دانشگاه های کشوری صورت پذیرفته که خود را مهد آزادی می داند. رسانه های مختلف جهان هم این اظهارات را سرزنش کردند. روزنامه ایندیپندنت نوشت: "آمریکا حق نداشت که محمود احمدی نژاد را ساکت کند.رئیس دانشگاه کلمیبا با معرفی توهین آمیز خود از احمدی نژاد به عنوان «دیکتاتور ظالم» و ابراز امیدواری از این که وی دیگر در سمت ریاست جمهوری ایران باقی نماند، استدلال خود را برای این اقدام که همان آزادی بیان بود، تضعیف کرد." یکی از روزنامه های انگلیسی هم برخورد توهین آمیز و دور از شئونات انسانی رئیس دانشگاه کلمبیای آمریکا با رئیس جمهوری اسلامی ایران را تضعیف حق " آزادی بیان" دانست.

با ناکام ماندن این سه حربه برای جلوگیری از سخنرانی احمدی نژاد، سخنرانی وی صورت پذیرفت و بخش مهمی از دروغ‌پردازی های آمریکایی ها علیه ملت و رئیس جمهور ایران آشکار شد و با پاسخ‌های منطقی رئیس جمهور به سوالات دانشجویان صلح‌طلبی و عدالت‌خواهی ایرانیان بر مردم جهان روشن گردید. طرح دو سوال روشن در مورد هولوکاست بیش از پیش صهیونیست‌ها را از این جلسه عصبانی کرد. خونسردی احمدی نژاد و رفتار مودبانه وی در واکنش به توهینهای رئیس دانشگاه سبب آن شد تا رئیس جمهور ایران به عنوان پیروز اصلی این میدان شناخته شود

پس از مطرح شدن دیدگاه های آقای احمدی نژاد در دانشگاه کلمبیا واکنش‌های به مقامات آمریکایی به این جلسه قابل تامل است. یکی از نمایندگان کنگره آمریکا که به شدت از اظهارنظرهای احمدی نژاد در دانشگاه کلمبیا ناراحت بود، اعلام کرد به دنبال پیشنهاد قانونی است که بودجه دانشگاه کلمبیا قطع شود. همچنین بعد از این سخنرانی قرار شد قانونی در آمریکا به تصویب برسد که بر اساس آن افرادی چون احمدی نژاد اجازه سخنرانی در مکان هایی چون دانشگاه کلمبیا را نداشته باشند(علت اصلی بی نتیجه ماندن تلاش ها برای لغو سخنرانی احمدی نژاد نبود قانونی در این زمینه بود که اکنون به دنبال تصویب آن هستند). جان بولتون سخنرانی احمدی ‌نژاد در دانشگاه کلمبیا را واقعه ای غمناک برای آمریکا توصیف کرد و برگزاری این نشست را یک اشتباه از سوی مسئولین دانشگاه خواند.

با وجود توهین هایی که رئیس دانشگاه کلمبیا به احمدی نژاد کرد، مقامات امریکایی وی را به خاطر دعوت از احمدی نژاد مورد انتقاد قرار دادند. اکنون این سوال مطرح است که آمریکا که ادعای آزادی دارد، چرا رئیس دانشگاه کلمبیا را به خاطر دعوت از رئیس جمهور ایران برای سخنرانی و گفت و گو تحت فشار قرار داده است؟

سؤالات بی شمار زیادی در مورد فاصله میان حرف و عمل در مورد آزادی بیان آمریکایی مطرح است که بی جواب اند؛ بی‌شک اگر امریکا می‌توانست در سفر سال جاری حتی سخنرانی رئیس‌جمهور ایران را در سازمان ملل هم لغو می‌کرد تا همچنان جهانیان را با صدای طبل آزادی خود سرخوش و غافل نگاه دارد.

محمدرضا مشایخی

نوشته های دیگران ()